Κολλημένοι με πίσσα στην εξουσία

H πολιτική και επικοινωνιακή αυθάδεια με την οποία η κυβέρνηση «διαχειρίζεται» σοβαρά προβλήματα και συγκαλύπτει ολέθρια λάθη της έχουν ξεπεράσει τα όρια της κοινωνικής πρόκλησης

Η συμπεριφορά που επιδεικνύουν δεν έχει προηγούμενο όχι μόνο στα εγχώρια, αλλά και στα παγκόσμια πολιτικά χρονικά. Δεν αναλαμβάνουν ποτέ τις πολιτικές ευθύνες που τους αναλογούν. Δεν απολογούνται, ούτε ζητούν συγγνώμη. Δεν ντρέπονται. Και φυσικά κανείς τους δεν παραιτείται. Ο,τι κι αν συμβεί.
Εκείνοι που μέχρι χθες έκαναν καριέρες ως κήνσορες, που κουνούσαν με το παραμικρό το δάχτυλο στους προκατόχους τους, τώρα όσο σοβαρό κι αν είναι το παράπτωμα στο οποίο υποπίπτουν, οι αντιδράσεις τους κινούνται στον αντίποδα όσων απαιτούσαν από τους άλλους.
Οταν δεν σφυρίζουν αδιάφορα, αμύνονται με λογοπαίγνια ή επιστρατεύουν θεωρίες συνωμοσίας στοχοποιώντας όποιον τολμά να τους ασκήσει κριτική. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιήσουν αυταπόδεικτα γελοίους ισχυρισμούς ή να
καταφύγουν σε αναξιοπρεπείς πολιτικές κωλοτούμπες.

Αδιαφορούν για τις εντυπώσεις τις οποίες προκαλούν, ακόμη και όταν γίνονται καταγέλαστοι μπροστά στα μάτια του ίδιου του ακροατηρίου τους, το οποίο επί χρόνια επιχειρούσαν να πείσουν για τις υποτιθέμενες κοινωνικές, οικολογικές και άλλες ευαισθησίες που δήθεν διέθεταν ή για την αλληλεγγύη που δήθεν εξέφραζαν προς τους αδύναμους από τη σιγουριά του προσωπικού πλούτου που οι περισσότεροι εξ αυτών συσσώρευαν.

Τα ακραία φαινόμενα που βιώνουμε από τον Ιανουάριο του 2015 -αλαζονεία χωρίς όριο, ανενδοίαστος νεποτισμός και οικογενειοκρατία, ασύστολες πελατειακές σχέσεις- ανέδειξαν στο προσκήνιο γυμνή την αλήθεια της αλόγιστης εξουσιομανίας που επιτηδευμένα απέκρυβαν οι σημερινοί κυβερνώντες όσο οι πολίτες τούς διατηρούσαν στο πολιτικό περιθώριο, από το οποίο τους έβγαλαν η κρίση και ο τρόπος με τον οποίο την εκμεταλλεύτηκαν. 
Γιατί, κακά τα ψέματα, πότε άλλοτε στην Ελλάδα ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου θα μπορούσε να σταθεί στην καρέκλα του υπουργός που θα διατύπωνε την απίθανη θεωρία ότι για την εκτεταμένη ρύπανση που προκάλεσε ένα σκάφος, υπό περίεργες τουλάχιστον συνθήκες, «φταίει η κοινωνία»;

Το πιθανότερο είναι ότι οπουδήποτε αλλού στον κόσμο ο πολιτικός (που δηλώνει και οικολόγος) θα είχε σταλεί σπίτι του μαζί με τον εξίσου προκλητικό συνάδελφό του, ο οποίος για να αποσείσει τις ευθύνες που τον βαραίνουν και να περιορίσει τις εντυπώσεις από την ασυγχώρητη αβελτηρία του μηχανισμού του οποίου ηγείται έφτασε στο σημείο να συνιστά στους πολίτες να κολυμπήσουν άφοβα στις μαύρες από την τοξική ρύπανση ακτές της Αττικής.   
Οπως και να ’χει, πάντως, πολίτες και πολιτικές δυνάμεις πρέπει να βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι έχουμε να κάνουμε με ένα συνονθύλευμα στελεχών, για το οποίο έννοιες όπως η προσωπική αξιοπρέπεια και η πολιτική ευθιξία δεν έχουν σημασία. Δεν τους αγγίζουν καν.
Είτε πρόκειται για την απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων από τις παχυλές δηλώσεις «πόθεν έσχες» τους, είτε για την ταπείνωση που γνωρίζουν από τους ψευτολεονταρισμούς να νομοθετούν ερήμην των δανειστών και εν συνεχεία να τα παίρνουν πίσω, το μοτίβο είναι ακριβώς το ίδιο. Τους «φτύνουν», και εκείνοι, όταν δεν αδιαφορούν, παριστάνουν ότι βρέχει... 
Το μόνο που δεν μπορούν να ξεπεράσουν είναι το κραχ στα φορολογικά έσοδα. Διότι μπορεί οι «Αγανακτισμένοι» του παρελθόντος να έχουν βολευτεί -ως υπουργοί, βουλευτές ή μετακλητοί υπάλληλοι- στο κράτος και να απαιτούν πλέον την πληρωμή των φόρων από τους πολίτες, οι τελευταίοι, όμως, έχουν προ πολλού ξεπεράσει τα όριά τους.

Η μεγάλη υστέρηση των εσόδων που παρατηρήθηκε μέσα στο καλοκαίρι, σε πείσμα της εκρηκτικής ανόδου του τουριστικού ρεύματος, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου με το οποίο ετοιμάζεται να συγκρουστεί ο πολιτικός παχυδερμισμός των κυβερνώντων που θέριεψε χάρη στην καταλήστευση όσων πολιτών εξακολουθούν να εργάζονται ή να διαθέτουν περιουσία.

Η απομάκρυνση από τους στόχους που οι ίδιοι συμφώνησαν με την τρόικα θα τους φέρει μπροστά στην υποχρέωση να πάρουν νέα μέτρα, όπως ψιθυρίζουν ήδη στο υπουργείο Οικονομικών. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να περάσει. 
Μπ. Κούτρας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ